Cukrzyca u czworonogów

Występowanie cukrzycy u psów jest niemalże tak popularne, ja w przypadku ludzi. Jak się okazuje, jej objawy także są zbieżne. Kiedy więc widzisz, że Twój psiak zaczyna cierpieć z powodu rozległej utraty wagi, ciągłego oddawania moczu czy też osowiałości. Cukrzyca jest bowiem niezwykle długotrwałą chorobą metaboliczną, która przejawia się znacznym upośledzaniem przemian węglowodanowych, tłuszczowych, kwasowych, białkowych i zasadowych. Jednym słowem, ze względu na brak insuliny, utrudnione zostają wszelkie procesy w organizmie.

Czym więc jest insulina?
 

Insulina stanowi jeden z najważniejszych hormonów, który jest produkowany przez hormon nazywany trzustką. Hormon ten odpowiada za regulację ilości glukozy w organizmie i jest przeciwieństwem glukagonu, jaki podwyższa glukozę we krwi. Dzięki insulinie, nasz organizm dostarcza glukozę do krwi, która będzie stanowiła naturalne źródło energii. Jeśli więc gospodarka insulinowa zostanie w pewien sposób zaburzona, ilość glukozy drastycznie wzrośnie, przez co komórki nie będą się odpowiednio rozwijały. Organizm pupila, aby sobie z tym poradzić, będzie starać się odszukać wszelkie inne źródła energii i rezerwy, co będzie owocowało wcześniejszą utratą wagi, a więc intensywnym wyniszczeniem organizmu. Zbyt duża ilość glukozy będzie zatem wydalana wraz z moczem (cukromocz), a we krwi będą widoczne związki chemiczne nazywane ciałami ketonowymi.

Jakie typy cukrzycy rozróżniamy?
 

Medycyna wyróżnia trzy rodzaje cukrzycy: insulinozależną typu pierwszego, insulinozależną typu drugiego oraz jatrogenną. Pierwszy z typów to najczęstsze schorzenie cukrzycowe, występujące u psów. Do przyczyn najczęściej wymienianych zalicza się zapalenie trzustki, spowodowane różnymi czynnikami, jak wirusy czy genetyka. Wśród ras szczególnie narażonych na to schorzenie zalicza się: jamniki, sznaucerki, bichony oraz pudle, a więc drobniejsze pieski. Większość chorych pupili to suczki. Znacznie rzadziej występują dwie pozostałe odmiany choroby, a więc insulinozależna typu drugiego oraz jatrogenna. Insulinozależna pojawia się u psiaków niewrażliwych na insulinę receptorów.