Relacje: pies i dziecko
Posiadając równocześnie dziecko i psa należy mieć na uwadze, że zarówno pies, jak i dziecko wymagają wiele uwagi i czasu. Poza tym relacje dziecka i zwierzęcia mogą ułożyć się różnie. I tutaj zaczyna się nasze zadanie. Musimy nauczyć dziecko i psa jak się zachowywać, czego nie wolno robić, a co można.
Wspólne dorastanie
Najlepszym sposobem na dobre relacje między psem a dzieckiem jest wspólne dorastanie. Wówczas to pies jest przyzwyczajony to czyjejś obecności, wie ile czasu się poświęca dziecku, a ile czasu należy się jemu. Psy wówczas zachowują się instynktownie, szanują dziecko i innych współlokatorów, a dziecko szanuje zwierzę.
Zazdrość
Problem może pojawić się wówczas gdy w domu jest już dziecko lub zwierzę. Zarówno pies, jak i dziecko przyzwyczajone są, że poświęca im się dużo czasu i są najważniejsze w rodzinie – zazwyczaj tak bywa. Gdy dziecko będzie zazdrosne o psa może przejawiać wobec niego zachowania agresywne: może chcieć je bić, gdy nikt nie widzi, szczypać, czy kopać. Bardziej cierpliwe psy potrafią takie zachowanie wytrzymać, inne niestety nie.
Przede wszystkim bezpieczeństwo
Posiadając psa i dziecko najważniejszą kwestią jest bezpieczeństwo. Należy zapewnić dziecku i zwierzęciu takie warunki, by czuło się kochane, ale i bezpieczne. Psy mogą być nieufne jeśli kiedykolwiek spotkały się z dziećmi, które nie umiały się wobec nich prawidłowo zachować. Tak samo się dzieje się w drugą stronę. Niejasna sytuacja pomiędzy dzieckiem a psem może doprowadzić do agresji lub ucieczki.
Ze względu na dobro dziecka i naszego pupila nie należy zostawiać dziecka samego z psem. Dziecko pozostawione samo z psem może próbować prowokować psa, zaczepiać go, do czasu aż pies nie zareaguje, a może skończyć się to tragicznie.
Od szczeniaka
Jeśli najpierw posiadamy psa, a nie mamy jeszcze dzieci warto od małego psa przyzwyczajać do nich. Możemy pozwolić psu bawić się z dziećmi sąsiadów, czy znajomych, oczywiście pod naszym nadzorem. Pies od małego musi socjalizować się z ludźmi, nie tylko dorosłymi, lecz także z dziećmi. Dzieci są bowiem nieprzewidywalne, bardziej ekspresyjne, czasem chaotyczne w swoich zachowaniach. Młody pies również jest skory do zabawy, może podgryzać, ciągnąć za ciuchy, zabierać zabawki, co dziecko może zinterpretować inaczej.
Wspólne życie
Początkowo wspólne życie psa z dzieckiem może być ciężkie. Dotyczy to szczególnie dzieci trochę starszych, które mogą być dużym utrapieniem dla psa. Dziecko musi wiedzieć kiedy zostawić psa w spokoju, żeby nie dokuczać mu kiedy je, czy śpi.
W sytuacji, gdy najpierw posiadamy psa, a potem dziecko niedopuszczalnym zachowaniem jest koncentracja tylko na dziecku. Pies przyzwyczajony bowiem do bycia „oczkiem w głowie” może być agresywny w stosunku do dziecka z naszej winy. W takiej sytuacji należy postawić się na miejscu psa. Aby mu dodać pewności siebie należy spędzać z nim czas na zabawie i okazywaniu miłości, by pokazać mu, że dalej jest ważnym członkiem rodziny.