Adopcja psa – poryw serca, czy świadoma decyzja?
Coraz bardziej powszechny staje się temat adoptowania psów ze schronisk. Zalewani jesteśmy smutnymi zdjęciami smutnych psów, które czekają na gest ze strony człowieka, by otrzymać dom, wsparcie, miłość i opiekę. Zdjęcia wspierane są jeszcze rozpaczliwymi hasłami czy innymi zdjęciami psów maltretowanych. Aż serce pęka i kraje się na kawałki, gdy obserwujemy te biedne zwierzęta, które w żaden sposób nie zasłużyły sobie na taki los. Decyzja o przygarnięciu takiego biedactwa pojawia się niemalże samoistnie, bez większej refleksji i większego zastanowienia.
Za decyzją, natychmiast podąża działanie i psiak jest w domu. Czy to dobrze? Czy adopcja psa powinna być takim właśnie porywem serca? W pierwszej chwili, oczywiście tak. Jednakże, nie można na tym poprzestać. Powinna być oczywiście wsparta nie tylko głęboką refleksją, czy damy sobie radę z takim pokrzywdzonym psiakiem, ale również bardzo dokładnym przygotowaniem się do tego, by przyjąć zwierzaka do domu.
Psia historia
Przede wszystkim, trzeba mieć na uwadze, że taki pies ma za sobą jakąś historię. Czasem wiemy jaką, czasem nie. Ta historia może być dla psa bardzo traumatyczna, a przez to będzie on bardzo wylękniony, wystraszony, czujny i czasem nawet agresywny. Nie jest on co prawda złośliwie agresywny, nie atakuje bez powodu, on po prostu może nadmiernie czuć zagrożenie, nawet tam gdzie go nie ma. Chcąc się przed nim obronić może reagować atakiem. Poza tym, sam pobyt w schronisku jest dla psa ogromnym przeżyciem. Rodzi w nim nieufność, niepewność i niepokój. Przez to, trudno jest jednoznacznie rozpoznać potrzeby takiego psa, bo na pierwszy rzut oka wyłaniają się tylko lęki. Trudno też stwierdzić, z czym te lęki są bezpośrednio powiązane i jak je załagodzić. Te wszystkie elementy sprawiają, że adopcja psa nie powinna być bezmyślnym i spontanicznym gestem. Trzeba się do tego przygotować.
Pierwszy etap przygotowania, to na pewno uświadomienie sobie powyższych informacji.
Współpraca ze schroniskiem
Drugi etap to wiele długich rozmów z pracownikami schroniska. Mogą oni pomóc w wyborze odpowiedniego psa biorąc pod uwagę nasz tryb życia. Dodatkowo, doradzą, jak pracować z psem, jak z nim się dogadywać, jak się z nim porozumieć, żeby jak najszybciej poczuł się on dobrze, bezpiecznie i swobodnie. Chodzi przecież o to, żeby pies się jak najszybciej zaaklimatyzował. Dzięki rozmowom z pracownikami będzie nam łatwiej zrozumieć psa, jego reakcje, a co za tym idzie, szybciej będzie można mu pomóc. Niewłaściwe zachowanie i postępowanie wobec takiego zwierzęcia może się tylko źle skończyć.